Hij studeerde sociale geografie in Groningen – hoorde tot de weinige studenten die college kreeg van W.F. Hermans in eigen persoon, de schrijver van onder meer Nooit meer slapen, over de expeditie naar Noors Lapland en de sleutelroman Onder professoren, waarin hij de kneuterigheid van het universitaire wereldje hekelt. Later stapte Theo van den Bosch over naar planologie, aan de universiteit van Amsterdam. Via zijn Pauline maakte hij kennis met de PSP. Wat hem als sociaal geograaf vooral aansprak: de van onderop benadering. En dus niet van bovenaf. ‘Gaandeweg ontdekt ik steeds meer standpunten waarmee ik het van harte eens kon zijn.’
Geduld, heel veel geduld
‘We werden stadsvernieuwingsurgent, zochten een nieuwe woonplek, goed bereikbaar vanuit Den Haag waar ik bij een ministerie in dienst trad en Rotterdam, waar Pauline als sociaal raadsvrouw werkte. Zo kwamen we van onze etage op tweehoog middenin de Dapperbuurt, in een keer terecht aan de Rijswijkse Van Vredenburchweg, vlakbij Van Ouds Het Nest, middenin het groen. We wisten werkelijk niet wat ons overkwam! Vlak na onze verhuizing kregen we bezoek van een paar lokale PSP-leden. Zij haalden me over om actief te worden.’
Het belangrijkste van politiek vindt hij, is dat je met mensen bezig bent. ‘Dat je hen probeert te overtuigen van jouw standpunten maar dat anderen op hun beurt ook jou ervan proberen te overtuigen hoe het volgens hen zit. Hoe je vervolgens als partij dingen voor elkaar krijgt, vereist creativiteit. En geduld, heel veel geduld.’
Regio
Door het organiseren van themabijeenkomsten wil hij leden, fractie en bestuur meer met elkaar in contact brengen. Het is bij die gelegenheden vooral de bedoeling om leden aan het woord te laten. De eerste, over armoede, vond inmiddels plaats. De tweede gaat over de energietransitie. ‘Ik vind dat er veel meer vanuit de regio gedacht en gewerkt moet worden. Daarom zoek ik bij het organiseren van de themabijeenkomst over natuur en water in regionaal verband ook samenwerking met Delft. En ik probeer de provincie erbij te betrekken. Logisch, vanwege de aanstaande verkiezingen voor provinciale staten en het waterschap.’
Hij hoopt op geanimeerde bijeenkomsten, met levendige discussies, creatieve ideeën. ‘Het gaat niet om gelijk hebben of gelijk krijgen, maar om van elkaar te horen wat er in de werkelijkheid gebeurt. Zodat met name raadsleden te weten kunnen komen wat er speelt!’