Golden Earring, Earth&Fire, Supersister: in de gouden jaren van de Nederlandse beat bracht Willem Vroege als productmanager bij Phonogram-Polydor de muziek van beroemde Haagse popgroepen op de markt. ‘Nee, ik ben niet muzikaal geschoold maar heb wel goede oren.’ Daarna kwam hij in de Kinderbescherming terecht. Als groepsleider in een jongenshuis. Ook zonder officieel diploma. ‘Maar ik had ervaring als vrijwilliger in het jeugdwerk.’ En de in Rotterdam cum laude afgestudeerd socioloog kon ‘goed met die gasten omgaan’. Van de praktijk belandde hij in het maken van Haags gemeentebeleid op het gebied van welzijn en zorg.
Zijn antwoord op de vraag wat hij met Rijswijk heeft, is simpel: ‘Ik woon er al 60 jaar…’ Met zijn ouders kwam hij hier als 9-jarig jongetje wonen. En bleef er altijd hangen, zijn studiejaren uitgezonderd. Begonnen in Leiden, met mislukte pogingen Neerlandistiek en Rechten: ‘Misschien vond ik mijn vrienden en de stad te gezellig’ en voltooid in Rotterdam, waar het studiekwartje wel viel. Zijn hoogleraar had hij moeten beloven om te promoveren. Maar werk en gezin stelden andere prioriteiten. Voorbereidende aantekeningen gooide hij een paar jaar geleden weg.
Politiek onderdak
Op zoek naar politiek onderdak kwam hij na electorale omzwervingen op links bij GroenLinks terecht. ‘De enige partij die een samenhangende visie heeft op de wereldproblematiek: voedsel, duurzaamheid, milieu, afval, mensenrechten. In willekeurige volgorde, zijn dat de onderwerpen die er voor mij toe doen.’ Hij sloot zich aan bij “De linker Wang”, de religiewerkgroep van GroenLinks die zich bezighoudt met onderwerpen op het snijvlak van politiek en levensbeschouwing. Toen secretaris Theo Bril via de mail leden oproep om actief te worden, meldde hij zich. Schoof aan bij een bestuursvergadering en besloot daar in mee te gaan draaien. Cultuur zit in de portefeuille van de Vriend van de Rijswijkse Schouwburg, museumbezoeker, (enorme) filmliefhebber, muzikale omnivoor en fervent lezer van Nederlandse literaire romans. Vandaar zijn keuze voor deze fotoplek: bij het beeld van Tonny Schellekens-Hermans met als titel “Waar natuur en cultuur elkaar ontmoeten”. Vlak achter het BP-tankstation, waar automobilisten vooral aandacht voor het invoegen op de snelweg hebben. ‘Kunst in de openbare ruimte verdient beter.’