Zodoende wil Maarten meewerken aan een eerlijke energietransitie, om daarbij mensen te helpen die dat nodig hebben. Meewerken aan een betere toegang tot armoedebeleid, aan het beschermen van onze jeugd, aan het beschermen van ons groen. ‘Ook al spelen er grote thema’s waarbij we sterk afhankelijk zijn van nationale en zelfs Europese overheden en regelgeving, zodat onze invloed als lokale overheid beperkt is.’
Wat armoede met mensen doet
Eigenlijk wilde de politicus van nu ooit archeoloog worden. Van jongs af aan was hij gefascineerd door de farao’s, zag alle films van Indiana Jones. Maar uiteindelijk leek het graven in de grond hem toch te saai. Geschiedenis, van oudheid tot en met modern én politiek, was een favoriet vak. Zo meldde hij zich aan bij de universiteit van Leiden. Was na zijn afstuderen korte tijd leraar geschiedenis aan een middelbare school. Belandde daarna als inkomensconsulent bij de gemeente Almere waar hij van dichtbij zag wat armoede met mensen doet. ‘Hoe schulden je leven zó beheersen dat je nergens anders meer aan kunt denken. Hoe mensen steeds verder in de problemen raken. Hoe onhandig wij als overheid zulke problemen aanpakken. Zó leerzaam.’
Pragmaticus
Op een gegeven moment stapte hij over naar een functie als directiesecretaris. ‘Het politiek-bestuurlijke trok me,’ vertelt Maarten. ‘Voorstellen zo goed voorbereiden dat op basis daarvan goede besluitvorming mogelijk is.’
Sinds kort woont hij met zijn vrouw in Cromvliet. Vlakbij het sfeervolle oude dorp, Delft, Voorburg, het centrum van Den Haag. Vlakbij stations van waaruit hij geregeld naar Almere forenst.
Hij stemde nooit iets anders dan GroenLinks en is al sinds 2005 lid van de partij. ‘Vanwege de pro-Europese houding. Het oog voor de toekomst. Hun inzet voor een leefbare aarde. De hele energietransitie.’ Hij kwam op de lijst voor de gemeenteraadsverkiezingen, werd gekozen en is inmiddels fractievoorzitter. Maarten van ’t Eind is ook een pragmaticus. ‘Om zoveel mogelijk te bereiken wil ik met iedereen in gesprek blijven. Binnen dit zo divers samengestelde college wil ik vooral uitgaan van wat ons bindt.’