‘Ik groeide op in een rood nest’

Haar vader, moeder, ooms en tantes werden als kind geregeld van school gehouden. Dan moesten ze meehelpen met het binnenhalen van de oogst, met het rooien van de aardappelen. Rijke Zeeuwse boeren bezaten grote stukken land. Ongeschoolde arbeiders én hun kinderen deden het zware werk op het land. Voor een dubbeltje per dag. 

Bij Sonja Stokx thuis ging het tijdens verjaardagsvisites en familiefeestjes over uitbuiting en politiek. Marcus Bakker en zijn Communistische Partij Nederland werden gezien als een verlossing. Omdat ze opkwamen voor de onderdrukte arbeiders. ‘Het kon er tijdens die familie-discussies fanatiek aan toegaan,’ weet ze zich nog te herinneren. Haar belangstelling voor politiek, geschiedenis en wat er in de maatschappij gebeurt, kreeg ze dus van huis mee. Ze had na de havo graag verder geleerd, maar haar moeder dacht daar anders over. Niet nodig. Het bleef bij een paar modules aan de Open Universiteit. 

Schotse Huizen
Ze werd medewerker in “De Schotse Huizen”, een historisch museum aan de kade van het Zeeuwse stadje Veere. De naam verwijst naar vroegere handelsbetrekkingen met Schotland. Daarna ging ze aan de slag bij het bureau voor Rechtshulp dat geregeld in asielzoekerscentra en opvangcentra zitting hield. Al die jaren woonde ze in Middelburg. ‘Het was een leuke tijd.’ Toen ze een baan kreeg als administratief medewerker bij de IND, verhuisde ze naar Den Haag. ‘Twee andere zussen woonden en werkten daar ook. Zo was ik al vertrouwd met de stad.’ 

Inmiddels is ze met pensioen en woont met haar vriend in de buurt van de Boogaard. Lekker dichtbij het stadhuis. En dichtbij haar volkstuin, Tot Ons Genoegen, gelegen tegenover begraafplaats Eikelenburg. ‘Dit wordt m’n tweede tuinseizoen. Vorig jaar genoten we al van de oogst van pompoenen, courgettes, boontjes, appels en tomaten. Al doende leer ik wat wel of niet werkt. Bijvoorbeeld dat je de pompoenen en courgettes niet te dicht op elkaar moet zetten. Het worden enorme planten, die elkaar kunnen verdringen. En dat gaat ten koste van de oogst!’ 

Vertrouwen en verbinden
Vroeger stemde ze PSP. ‘Uit overtuiging. Zo liep ik mee in demonstraties tegen kernwapens. Tegenwoordig voel ik me een echte GroenLinkser: erger me aan zwerfafval, maak me zorgen over al dat plastic, heb bewust geen auto meer en hou van groen. “Vertrouwen en verbinden” is de titel van het Rijswijkse GroenLinks verkiezingsprogramma 2018-2022. Dat spreekt me enorm aan. Samen werken aan een sociaal, groen en open Rijswijk. Er samen een mooie gemeente van maken.’ Dus toen ze de advertentie voor fractie-assistent zag, reageerde ze meteen. Vanwege haar belangstelling voor politiek en maatschappij. En omdat ze nu alle tijd heeft.